yunus balıgı silüetindeki bulut
Balkonda oturup uzun uzun gökyüzünü seyretti kadın. Önce dalgın, nereye baktığının farkında olmayarak. Sonra birden düşüncelerinden sıyrılıp baktığı gökyüzünü görmeye başlayarak. Sanki balkondan elini uzatsa dokunacakmış gibi yakınında ve kocaman görünen aya, yunus balığı siluetiyle ayın yanağına bir öpücük konduruyormuş gibi uzanan buluta, bu manzarayı iyice belirgin kılmak için kapkara olmuş gökyüzüne. Yunus balığı siluetindeki bulut kaybolana kadar bir hikâye yazdı bulutla aya. Ay karanlıkmış, ayın kendisi parıl parıl parlıyormuş da içi karanlıkmış. Bulutun da üstüne ne vazifeyse tutmuş en sevimli canlılardan biri silüetini kuşanmış başlamış aya şirinlikler yapmaya. Aslına bakarsan ne ay memnun ne bulut bu durumdan. Ayda yahu sen mi içimin karanlığına ışık olacaksın kibri, bulutta ben yunus balığı olup öpücüklere de boğarım seni de sen o ışıkla aydınlanır mısın yoksa gözüne far tutulmuş tavşana mı dönersin bilemem aymazlığı… Yine de gökyüzü işte getirmiş yan yana ayla yunus ba