dermanı yoktur bilirim*
Kalbin merkezine gelip kurulmuş, mazide kaldı dense bile halen orda olduğunu yer yer ufak kalp sızılarıyla hissettiren sevgili gibisin resmen Münücüm J Bambaşka bir konseptte, başka bir tema ile metin oluşturmak üzere oturdum bilgisayarın başına. Eda Baba Beni Vur’u söylemeye başladı. Ben kontrolsüzce sana yazdım J Cemal Süreya’nın “Ben senden başkasına kapı nasıl açılır bilmiyorum” dediği yerdeyim özetle J Yok o metni de oluştururum da seninle bir kavuşmamız lazım evvelinde J Aklımızın ucundan dahi geçmeyen, karantina günlerinin içine düştük Münücüm, şu an oradan bildiriyorum. Bir kısmımız baya ruh sağlığını bozar düzeyde kendini, sevdiklerini bu salgından koruma telaşına düştü. Bir kısmımız yok ya bize bir şey olmaz hem var ya bizim DNA’mız çok sağlam olduğundan Türklerde görülmüyormuş kafasına ulaştı (hem de baya baya 0’dan 100km hıza 2,6sn de çıkan şahane bir araba gibi ulaştı) Bir kısmımız gerekli olduğu kadarıyla önlemini alıp evine çekildi. Ben üçüncü ekiptenim Münü